Dünya üzerindeki bütün semavi dinlerde inananların haftalık toplanıp ibadet ettikleri belirli günleri vardır. İslam Dininde ise bu gün Cuma günüdür. Hz. Muhammed döneminde Müslümanlar kadın erkek ayrımı olmadan merkezi yerlerde mescitlerde toplanır, haftalık değerlendirmeler yapılır, yaşadıkları yerlerde karşılaştıkları sorunları yöneticilere, ilgililere yöneltir ve çözümler üretilir, toplu ibadet ile sonlanırdı. Yani ortak akıl olurdu.
Hutbenin ve ibadetten önce yapılan ve adı sonradan vaaz diye adlandırılan söylemlerin aslı bu amaca yönelikti. Zaman içerisinde bu söylemler, devleti yönetenler tarafından görevlendirilenlerin kendi siyasi ikballeri doğrultusunda, egemen sınıfın, ezilen sınıfını Muhammedi İslamı yaşayanları etkilemek amacı ile hutbelerin içerisi konuya göre ayet ve hadisler ile doldurularak gelenekleştirildi.
Bilindiği üzere bu yol Muaviye ile başlamıştır. Mabet olarak ilk camiyi kiliselerden esinlenerek kubbeli şekilde yaptıran Muaviye’dir. Muaviye Cuma sohbetlerini sırf kendi iktidarını korumak için siyasi içeriğe dönüştürmüştür. Hz. Ali karşıtlığı Cuma hutbelerinin ana konusu olmuştur. Cuma hutbelerinde açık açık Hz. Ali ve Ehlibeyte küfürler ettirip lanetler okutulmuştur.
Peki Neden?
Hz. Ali Muaviye’ye karşı, Muhammedi İslam’ı savunan “emir’ül müminiyn” olan bir İslam önderidir. Maalesef Muhammedi İslam düşmanları tarafından şehit edildi. Hz Ali’nin şehadetinden sonra yönetim gasp edilerek Muaviye’nin eline geçti. Fakat Hz. Ali ve oğullarına halkın taraftarlığı devam ediyordu. Bu Muhammedi İslam ve Ehlibeyt sevgisini önlemek için, Müslümanların mescitlerinde haftalık toplantılarını kullandı. Camileri yaptıran Emeviler, bu mabetleri zaman içinde Emevilerin resmi propaganda ibadethanelerine dönüştürdü.
Hz. Ali’ye, Ehlibeyte ve taraftarlarına küfür ve lanet ettirme çirkinliği 80 yıl kadar devam etti. Halife Ömer Bin Abdülaziz döneminde bu çirkinliğe son verilmiştir. Fakat Ehlibeyte karşı yapılan bu lanet ve küfür siyaseti Camilerde sona erse de, iktidarın resmi propaganda tapınağı olan camilerde Müslümanların ibadet etmeme yönündeki dirençleri, lanet ve hakaretlerin başladığı günden itibaren devam etmiştir.
Aslında bu Muhammedi ve İslami bir tavırdır. Çünkü Hz. Muhammed döneminde de İslam düşmanlığı propagandası için yapılan “mescid-i dırar” ı (zarar veren mescit) Hz. Muhammed yıktırmıştır. Çünkü bu mescit Hz. Muhammed’e muhalefet etmek için yapılmıştı. İşte bu nedenledir ki Emevilerin yaptıkları da Muhammedi İslam’a karşı yapılan bir nifaktır.
Cuma hutbelerinde Hz. Ali, Ehlibeyte ve taraftarlarına karşı yapılan bu küfür ve lanetleri dinlememek için gerçek İslamı yaşayan Müslümanlar ibadetlerini yapıp hutbeyi dinlemeden camiden ayrılırlardı. Bu ayrılışı önlemek için de Muaviye, hutbe ile ibadetin yerini değiştirip, hutbeyi ibadetten önceye almıştır. Oysa önce ibadet edilir sonra hutbe dinlenirdi.
80 yıl süren Emeviliğin İslam maskesi altında, iktidarı süresi boyunca Camileri, Muhammedi İslam yolunda gidenlerin ezildiği, baskı gördüğü, hakaretlere uğradığı, yok sayıldığı mekanlar haline getirilip Arapların Emevi kültürünün propaganda merkezleri haline getirilmiştir.
Günümüze gelindiğinde de İslam’ın sevgi, hoşgörü, barış ve ortak akıl dini olarak yaşama yansıdığını söylemek oldukça zor. Emevi zihniyeti maalesef hala devam ediyor…
03.01.2025
News
